هرگاه خوشنویسی در دل کتیبه مینشیند تبدیل بهاثر هنری میگردد که دربردارنده پیام و مفهومی خاص میباشد. هر اثر هنری دارای پایه و اساس بوده و الفبای ویژهای را در بردارد و با کنار هم قرارگیری این الفبا آن اثر شکل میگیرد. کتیبه نیز با برخورداری از ترکیب حروف و کلمات از خط و خوشنویسی دارای ارزش هنری و بصری است که بازگوکنندهی تسلط هنرمند خوشنویس در نگارش آن میباشد، اینکتیبهها که حامل معنا هستند از دو جنبهی محتوا و تصویر دارای اهمّیّت بسیار زیادی در بناهای دوره اسلامی میباشند. از نظر محتوا میتوانند بازگوکننده اطلاعاتی از تاریخ ساخت بنا، نام بانی، معمار، شناسایی خوشنویسان و بررسی شیوه کتابت خوشنویسان باشند. علاوه برآن با توجه به جنبه بصری و ویژگیهای خطوط بهکار رفته درکتیبه ها، خصوصیات ارزشمندی را از منظر هنرهای تجسمی دارا میباشندکه با شناسایی آنها میتوان به سواد بصری هنرمندان خالق این کتیبه ها، در دورههای مختلف تاریخ دست یافت.